Asansör 7 kişilik

Asansör 7 kişilik

Temel oğlunun yanına gitmiş. Oğlu 10. katta oturuyormuş. Çıkmış en üste oğlunun dairesine. Nefes nefese kalmış. Oğlu:

– Baba, niye asansöre binmedin, demiş.

Temel:

– Asansör yedi kişilikti. Altı kişi bekledim gelmedi

Ayakkabı

Temel işe girmek için sözlü sınava giriyor. Çok heyecanlı, bir önceki adaya soruyor:

– Ne sorayiler?

– Ayakkabı.

Temel’in sırası geliyor, bilsin diye kolay soruyorlar:

– Dört ayaklıdır, miyav miyav der.

Temel sorar:

– Bağcıkli midur?

Aynı yerde

Temel uzun zamandır görmediği arkadaşı Cemal’le İstanbul’da   karsılaşınca :

– Uşak nasilsin bakayum?

– Iyiyum…

– Çocuklarin nasildur?

– Onlar da iyidur.

– Peki karin nasildur?

Temel böyle sorunca Cemal’in birden yüzü değişir…Temel arkadaşının karisinin geçen yıl öldüğünü hatırlayıp hemen söyle der:

– Yani hala ayni mezarda mi yatıyor?

At

Dursun :”Yeni atın nasıl?”

Temel:”Olağanüstü.Bugüne dek gördüğüm en nazik at.”

Dursun:”Nasıl oluyor bu ”

Temel:”Her engelde önce bana yol veriyor.”

Avcı Temel

Dört kişilik avcı grubu, tecrübeli avcı Temel’in önderliğinde ormanda ilerlemekte.Karşılarına küçük bir delik çıkar.Temel:

`Yatın yere,tavsan deliği !’

Bütün avcılar yere yatarlar. Gerçekten bir müddet sonra delikten tavsan çıkar.  Avcılar hemen vururlar.Tekrar yürümeye başlarlar.Bir sure sonra büyükçe bir delik çıkar karsılarına. Temel :

‘Yatın yere, tilki deliği!’ Yatarlar.

Biraz sonra tilki çıkar.Onu da vururlar.Tekrar yola düşerler.Bu defa daha büyük bir delik çıkar. Temel :

`Yatın yere, ayı ini !’Yere yatarlar ve çıkan ayıyı vururlar.İyice keyiflenen avcılar yürümeye devam ederler. Kısa bir zaman sonra kocaman bir deliğin başında dururlar. Acemiler hep birden Temel’e bakar.Temel :

‘Uşaklar ne çıkacağını bilmiyorum.Ama yatın yere,ne çıkarsa bahtımıza!’ . . .

Ertesi gün gazetelerde :`Dört avcı tren altında can verdi…’