Bir zamanlar,ülkenin sultanı, kendisi için çok değişik bir yüzük yapılmasını ister. Öyle bir yüzük ki, mutsuz olduğunda umudunu tazelesin, mutlu olduğunda ise kendisini mutluluğun tembelliğine kaptırmaması gerektiğini hatırlatsın…
Hiç kimse sultanı tatmin edecek böyle bir yüzüğü yapamaz. Sultan yüzüğün yapılmamasına fena halde üzülür.
Sultanın adamları bir gün bilge Derviş’i bulup yardım isterler. Derviş, sultanın kuyumcusuna hitaben bir mektup yazıp verir. Kısa bir süre sonra yüzük sultana sunulur. Sultan önce bir şey anlamaz; çünkü son derece sade bir yüzüktür bu. Ama bir an düşünür ve yüzü aydınlanır. Büyük bir mutluluk ışığı parlar gözlerinde. Sonunda tam istediği gibi bir yüzüğü olmuştur.
Yüzüğün üzerindeki yazı mı?
Şu yazılıdır yüzüğün üzerinde:
“ Bu da Geçer ”
Sabır öyle bir iptir ki;
Sen kopacak sanırsın, o gittikçe güçlenir…
Sen bitecek sanırsın, o gittikçe çoğalır!…
Sabır; ağrıları dindiren acı bir ot gibidir. Hem can yakar hem de tedavi eder…
Mevlana